نقدی بر سریال نمایش خانگی پوست شیر

اصلانی پژوهشگر حوزه رسانه در مطلبی به نقد سریال نمایش خانگی پوست شیر پرداخت.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از استان تهران؛ مسعود اصلانی پژوهشگر حوزه رسانه و عضو مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی در یادداشت اختصاصی که در اختیار خبرنگار خبرگزاری شبستان قرار داده است به نقد سریال نمایش خانگی پوست شیر پرداخته و نوشته است:

سریال پوست شیر از ابتدای مهر کار خود را با حضور در نمایش خانگی شروع کرد و تا الان مخاطبان زیادی را جذب خود کرده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 

این سریال به کارگردانی جمشید محمودی و به نویسندگی مشترک او و رضا بهاروند جلوی دوربین رفته ونوید محمودی تهیه کنندگی آن را برعهده دارد.

 

اثری که از لحاظ ژانر و شیوه روایت، یک تجربه جدیدی برای برادران محمودی است. تجربه ای که تا آنجا نشان داده از سریال قبلی آنها در تلویزیون یعنی« دل دار» که یک داستان منفعل داشت، چند قدم جلوتر می باشد.

 

البته باید گفت که برادران محمودی نشان داده اند که مسائل هدایت بازیگر و کارگردانی کار خود را بلد هستند و این ضعف فیلمنامه است که آثار آنان را با کمبود مخاطب روبرو می‌کند.

 

اما این بار با آمدن رضا بهاروند، یک تیم مستقل و چیدمانی قوی برای نداشتن ضعف خود در سریال ایجاد کردند.

 

 باید این را در نظر داشت که در کنار نویسنده جوانی که سرشار از ایده های جدید و نوگرانه می باشد، میتوان یک کارزیبا و گروهی دراجرای کارشان مشاهده کرد و این یک شروع موفقیت آمیز دریک کار جدید است.

 

در ابتدای سریال که شروع کارآنان بود ریتم کندی مشاهده شد و چیزی مشخص نبود ولی بعد از پخش قسمت ها مشخص شد که این سریال تکنیک هیجان و معما جویی و نوعی پیگیری و از سویی مخاطب جذبی خود را به وجود آورده است. 

 

در مورد موسیقی فیلم باید گفت که موسیقی فیلم قابل تحسین و ستایش است، روند سریال در ابتدا شروع، خیلی کند بود ولی در قسمت های بعدی بیشتر شد.

 

دراغلب سریال های جنایی کاراکترها با بازی تند و متفاوت خودشان در کنار یکدیگر،تمرکز مخاطب راحفظ میکرند ولی در پوست شیر اینگونه نبود و جایش را مدام به گریه و شیون میداد که بازمیتوان گفت با یک تغییر کوچک در فیلمنامه این کار حاصل شد و ذهنیت مخاطب در فیلم گم نشد و مخاطب توانست در کنار شخصیت ها به ادامه سریال همراه باشد.

 

سریالی که در ابتدا یکسری گره افکنی و معرفی شخصیت ها و مرور پیشینه‌ها را در بر داشت. والبته باید در فصل جدید منتظر باشیم برای بازگشایی گره ها در قسمت های دیگرشاهد هیجانات بیشتر این سریال باشیم.

 

در کنار این سریال به عوامل حرفه ای دیگر مثل مرتضی غفوری از مدیران فیلمبرداری اشاره کنیم که با فیلمبرداری و زاویه دوربین کاملا آشنا است و یک اثر زیبایی در قاب فیلمبرداری ایجاد کرد و یک کار و تجربه جدیدی که در پوست شیر و برادران محمودی می‌باشد.

 

جمشید و نوید محمودی اصالتا افغانستانی هستند و نزدیک به یک دهه با ساخت آثارسینمایی وارد کار حرفه ای در کارگردانی شدند. و باید گفت در اثر هایی که تولید کرده اند یکی کارگردان و یکی دیگر تهیه کننده و نویسنده بوده و باهم کارهای مشترک تلفیقی داشته اند.

 

برادران محمودی آثار زیادی را در اکران و یا تلویزیون خلق کردند که می‌توان به بهترین و یکی از خوب ترین اثرشان که اولین فیلم سینمایی خودشان بوده به نام «یک متر مکعب عشق» اشاره کرد که با توجه به داشتن ریشه اجدادی به سرزمین خودشان که افغانستان میباشد و حول مهاجرین افغانستانی بوده روایت شده است.

 

شاید با ساخت این سریال خانگی بتوانند با موضوع درام خانگی مخاطبان خود را مجذوب خود کنند و شاید شانس و امتیاز بیشتری در ساخت نمایش خانگی بیشتری داشته باشند.

 

به نظر من آن چیزی که متاسفانه ما در تولیدات رسانه ای تلویزیون مشاهده می‌کنیم این است که تولیدات رسانه ای در تلویزیون و سریال های تلویزیونی روز به روز کمترو کم رنگ تر میشود و شاید این هم باری باشد بر دوش سریال های نمایش خانگی که تاوان سریال های تلویزیونی را هم بپردازد و از سویی باید گفت یک نوع رقابت بین این دو در جریان است و نوعی ضعف رسانه ملی ما در تولید سریال های تلویزیونی  محسوب میگردد، که این هم دلایل مختلفی دارد.

 

درپوست شیر انتخاب بازیگران و نوع چیدمان بر اساس شخصیت ها کار ساده ای نبوده و حضور بازیگرانی همچون سید شهاب حسینی،هادی حجازی فر،پانته آ بهرام ،علیرضا کمالی، مهردادصدیقیان ،پردیس احمدیه، ژیلا شاهی و بهزاد خلج رنگ و لعاب تازه ای ایجاد کرده است.

 

شاید بعد از شهرزاد که خیلی پر سر صدا ترین سریال نمایش خانگی در سال های قبل بود این چهارمین کار شهاب حسینی در نمایش خانگی و درسریال پوست شیر میباشد وباید پرسید که ناگهان چه شد شهاب حسینی پوست شیررا به تن کرد؟!

 

سریالی که با واکنش هایی زیادی در ابتدا کارش به دنبال داشت. طوری که برخی ها فعالیت شهاب حسینی و حضورش را درتوقف این سریال دانستند ولی مسئله چیز دیگری بود. دراین سریال با جدال دوشخصیت مواجه هستیم که هردودر یک مسیربا کلاف های سر در گم باهم به جدال نشته اند.

 

یکی خلافکار و دیگری پلیس که شخصیت های اصلی به همراه بازیگران دیگر این مجموعه ،با بازی های اکت های مختلف توانستند تماشاگرهای خود را به وجد آورند.

 

هادی حجازی فر هم توانست درسومین حضورش درشبکه نمایش خانگی در کنارشهاب حسینی تجربه حضورش را در پوست شیر به خوبی ایفا کند.

 

این روزها شاهد این هستیم که با توجه به شرایط کنونی جامعه شبکه نمایش خانگی از رونق همیشه گی خود فاصله گرفته است.

 

مجموعه ای طبق روال پخش می شوند که دیگر انگیزه ای برای نشان دادن تبلیغ آنها در فضای مجازی واز سویی پلتفرم های نمایش خانگی وجود ندارد که قطعا به بدنه شبکه نمایش خانگی که تازه درحال تثبیت جایگاه اصلی خود در میان مردم بود صدمه وارد می شود.

 

وازسویی دیگر تلویزیون هم وجه سرگرم کننده بودن خود را ازدست داده است وسینما هم به دلیل استقبال کم مخاطبان خودش وعدم تمایل فیلمسازان،روزهای سکوت و شاید سوت و کوری را پشت سرمی گذارند وشبکه نمایش خانگی با بارمسئولیت بیشتری را برای سرگرمی و فراغت مردم به دوش کشیده است.

 

 

 

پایان پیام/704

منبع: شبستان

کلیدواژه: سریال نمایش خانگی برادران محمودی شهاب حسینی شخصیت ها باید گفت پوست شیر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت shabestan.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «شبستان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۸۸۱۹۷۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

شیدا یوسفی بازیگر «زودیاک»: دوستداران قصه‌های واقعی رئالیتی‌شو ها را می‌بینند

شیدا یوسفی که تجربه بازی در سینما، تلویزیون، تئاتر و شبکه خانگی را در کارنامه‌اش دارد، پیش از شروع فعالیت حرفه‌ای خود در سینما و تئاتر در حوزه منشی صحنه مشغول بوده و نخستین تجربه حرفه‌ای خود و بستر معرفی‌اش به جامعه را سریال «ممنوعه» می‌داند.

این هنرمند پس از حضور در تلویزیون، وارد پلتفرم‌های شبکه خانگی شده و تا امروز در رئالیتی‌شوها و سریال‌های مختلفی نقش‌آفرینی کرده و بازیگری را به صورت حرفه‌ای دنبال می‌کند. حضور او در فصل دوم گیم‌شوی «زودیاک» بهانه‌ای شد تا با او به گفت‌وگو بپردازیم.

چه شد در گیم‌شوها حضور پیدا کردید؟ 

این روزها بازی مورد علاقه‌ام مافیاست. نخستین باری که بازی در «شب‌های مافیا» را تجربه کردم، شرکت‌کنندگان برنامه فقط خانم‌ها بودند که با یک ماه تمرین، بازی را یاد گرفتم. از آن زمان هم در همه مسابقات مافیا حاضر بودم. از سری اول «زودیاک» به بعد هم، هفته‌ای دو بار جدا از تمرینات با بچه‌ها جمع می‌شویم و بازی می‌کنیم و این بازی برایم بسیار جذاب شده در حدی که گاهی در دورهمی‌های خانوادگی حوصله‌ام سر می‌رود و دوست دارم با دوستانم مافیا بازی کنم.

با کدام فیلم یا سریال به مردم معرفی شدید؟

به نظر خودم سریال «ممنوعه» سبب معرفی من به مردم شد که نخستین کارم در شبکه خانگی بود. در این سریال جزو نقش‌های اصلی بودم که سبب شد بیشتر دیده شوم. البته طبق تجربیات من تا امروز، مخاطبان صداوسیما و نمایش خانگی دو دسته کاملاً مجزا از هم هستند. به عنوان مثال در شهرستان‌ها جوانان من را به واسطه حضورم در «شب‌های مافیا» یا «مافیا زودیاک» و حتی «ممنوعه» که تماماً تولید شبکه نمایش خانگی هستند می‌شناسند اما افراد مسن‌تر به واسطه نقشم در سریال‌های صداوسیما با من آشنا هستند.

شما در صداوسیما هم سابقه حضور در سریال‌های پرمخاطبی مثل «نون‌خ»، «بچه مهندس» و آثار دیگر را دارید، به عنوان یک بازیگر، حضور در صداوسیما برای شما دلنشین‌تر است یا در نمایش خانگی؟

هر کدام از این مدیوم‌ها مزایای خوش را دارد، اما مسائلی هست که شاید در هیچ کجای دنیا از لحاظ مناسبات دغدغه بازیگران نباشد مثلاً طراحی لباس یا گریم در صداوسیما بسیار سختگیرانه است اما در شبکه نمایش خانگی بازیگران فضای آزادتری دارند. بازی در محصولات پلتفرم‌های نمایش خانگی جذابیت خودش را دارد. مخاطب ایرانی این روزها درگیر برنامه‌ها و سریال‌های خانگی شده و مورد پسندش است حتی به نظرم در جامعه امروز مردم به حدی دغدغه فکری دارند که سریال‌های طولانی را پس می‌زنند و به دنبال مینی‌سریال‌ها می‌روند و آن‌ها را راحت‌تر می‌پذیرند.

تکرار ساخت رئالیتی‌شو در مورد بازی مافیا مخاطب را خسته نمی‌کند؟

شخصاً «زودیاک» را از تمام بازی‌های مافیا بیشتر دوست دارم و فکر می‌کنم کسی که بازی مافیا را دوست داشته باشد درگیر این سناریو و این برنامه می‌شود. یکی از جذابیت‌های این بازی این است که حتی اگر بازیکن حرفه‌ای هم باشید، ممکن است در روند بازی دچار اشتباه‌های جبران‌ناپذیری بشوید که این دقیقاً مثل زندگی ماست که سراسر تجربه است و قطعاً از اشتباهاتمان درس بیشتری می‌گیریم. ضمن اینکه مافیا بازی خسته‌کننده‌ای نیست زیرا حتی در جمع‌های خصوصی هم هیچ وقت دست‌ها تکراری نمی‌شود و همیشه بازی‌ها و اتفاق‌های جدید رخ می‌دهد.

از طرفی هم فکر می‌کنم بازی خانم‌ها و آقایان با یکدیگر روند برنامه را بهتر کرده چون معمولاً در بازی، خانم‌ها کمتر به هم اعتماد می‌کنند یا با هم تعارف و رودربایستی دارند اما زمانی‌ که در بازی خانم‌ها و آقایان کنار هم حضور دارند، بازی حرفه‌ای‌تر می‌شود. همچنین حضور شخصیت‌های معروف ورزشی یا اهالی موسیقی در برنامه، مخاطبان برنامه را بیشتر کرد. «زودیاک» بستری برای مخاطب ایجاد کرد تا رفتار و احساس افراد مورد نظر را ببیند و آن را حس کند.

در گذشته بسیاری از هنرمندان با این تفکر که حضور در رئالیتی‌شو می‌تواند آینده شغلی آن‌ها را تهدید کند در این برنامه‌ها شرکت نمی‌کردند، امروز این تصور چقدر تغییر کرده است؟

برای پاسخ به این پرسش از خودم مثال می‌زنم، من در حوزه بازیگری تحصیلات آکادمیک دارم و قطعاً شغل خودم را بازیگری می‌دانم اما دوست دارم در برنامه‌های اینچنینی نیز حضور داشته باشم. برنامه‌های رئالیتی‌شو جذابیت‌های خاص خود را دارند که علاوه بر سرگرمی و جذابیت، از لحاظ اقتصادی نیز برای شرکت‌کنندگان قابل توجیه است که با توجه به وضعیت خود مجاب به حضور در این برنامه‌ها بشوند. گذشته از این مسائل، همان طور که خانم «شبنم مقدمی» در رئالیتی‌شو «صداتو» به عنوان داور حضور دارد یا «محسن کیایی» به عنوان مجری به این برنامه می‌آید، به همین صورت تمام بازیگران کم‌کم به سمت این برنامه‌ها خواهند آمد زیرا رئالیتی‌شوها معمولاً مورد پسند مردم واقع می‌شوند و مگر غیر از این است که ما بازیگران یکی از اهداف اصلیمان سرگرم کردن مردم و ساخت اوقاتی خوش است؟ مثلاً مردم در برنامه «صداتو» به صدای یک شخص عادی که در نانوایی کار می‌کند اما صدای خوبی دارد و آواز می‌خواند گوش می‌کنند و لذت می‌برند، بنابراین کسی که دوست دارد قصه بشنود تماشای برنامه‌های رئالیتی‌شو را انتخاب می‌کند.